پیوند غضروف در جراحی بینی از جمله روش هایی است که با هدف تغییر فرم بینی و بهبود شکل ظاهری این عضو مورد استفاده قرار می گیرد. غضروف جهت پیوند ، غالبا از اندام هایی اعم از گوش یا دنده بیمار و در برخی موارد از تیغه بینی او برداشته می شود ؛ توجه داشته باشید که منبع غضروف ، توسط جراح و با نهایت دقت انتخاب می شود. مقصود از پیوند غضروف در حقیقت ، برطرف ساختن نقائص به جا مانده از جراحی قبلی توسط نسوج طبیعی بدن خود فرد بهجو می باشد ؛ البته لازم به ذکر است که پیوند غضروف تنها در جراحی های ترمیمی استفاده نمی شود و در برخی موارد طی جراحی اولیه و به منظور تقویت بافت بینی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. باید اشاره داشت که غضروف ، نقش کلیدی در جراحی بینی دارد و می تواند در فرمدهی بهتر به بینی و همچنین پیشگیری از افتادگی نوک بینی که بعضا با گذشت چند وقت از رینوپلاستی اتفاق می افتد ، موثر واقع گردد. برای کسب اطلاعات جامع درباره پیوند غضروف به بینی حتما مقاله پیش رو را تا انتها بخوانید.
منظور از پیوند غضروف چیست؟
پیوند غضروف به بینی در واقع جزو لاینفک رینوپلاستی محسوب می شود که با استفاده از آن حین عمل بینی ، می توان شکل بینی را تغییر داده و حتی به تغییر موقعیت ساختار بینی پرداخت. چنانچه این تکنیک توسط یک جراح بینی ماهر و مجرب انجام پذیرد ، قطعا در رفع اختلالات ناشی از انحراف سپتوم بینی اعم از مشکلات تنفسی و مرتفع نمودن ایرادات ظاهری بینی از جمله بی نظمی نوک بینی و مواردی از این قبیل ، شدیدا مثمر ثمر واقع شده و می تواند نتایج رضایت بخشی را به ارمغان آورد.
افرادی که کاندید مناسبی برای انجام عمل زیبایی بینی و پیوند غضروف هستند ، باید این نکته را مد نظر داشته باشند که در صورت پیوند غضروف به بینی دیگر لازم نیست نگران بازگشت نتیجه عمل خود در آینده باشند ؛ چرا که بکارگیری این تکنیک موجب ماندگاری ماحصل جراحی می شود.
انواع پیوند غضروف در جراحی بینی
جهت برداشت غضروف مورد نیاز برای پیوند به بینی ، منابع مختلفی وجود دارد که هر یک از این منابع ، از مزایا و معایب خاص خود برخوردارند که در ذیل به آن ها پرداخته ایم :
- پیوند غضروف به روش اتوگرافت : در این نوع از پیوند غضروف ، غضروف مورد نیاز از بدن خود شخص برداشته خواهد شد که غالبا از غضروف گوش ، دنده و سپتوم یا به عبارتی تیغه بینی می باشد. طبیعتا در این روش ریسک پس زدن غضروف یا بروز عفونت به حداقل ممکن می رسد زیرا با توجه به این که غضروف از بدن خود شخص برداشت می شود ، به سهولت با بافت بدن سازگاری خواهد یافت.
- پیوند غضروف به روش آلوگرافت : در این روش از غضروف اهدایی استفاده می شود. اگرچه در این روش دیگر نیازی به انجام جراحی اضافی بر روی بیمار جهت برداشت غضروف وجود ندارد ، اما از آن جا که از بانک بدن خود شخص نیست ، باید بگوییم ریسک پس زدن و عفونت در روش آلوگرافت به نسبت بالا است.
- پیوند غضروف با گرافت مصنوعی : گاها در رینوپلاستی ممکن است در صورت نیاز به پیوند غضروف ، از گرافت مصنوعی استفاده شود. گرافت مصنوعی در واقع از جنس مواد مصنوعی از قبیل سیلیکون می باشد ؛ البته لازم به ذکر است که در این روش نیز احتمال بروز عفونت و خطرات جدی بسیار بالا می باشد.
با توجه به موارد فوق ، باید گفت که بهترین روش پیوند غضروف به بینی استفاده از غضروف بدن خود فرد یعنی اتوگرافت می باشد که اکثر جراحان حاذق و مجرب از این تکنیک برای پیوند غضروف در جراحی بینی استفاده می نمایند.
جهت دریافت مشاوره فرم ذیل را پر کنید.
عمل پیوند غضروف بینی
عمل پیوند غضروف بینی یکی از تکنیک های رایج در جراحی زیبایی یا ترمیمی بینی است که برای تقویت ساختار بینی ، اصلاح ناهنجاری های ظاهری یا بهبود عملکرد تنفسی انجام می شود. در این روش ، غضروف مورد نیاز معمولاً از تیغه میانی بینی (سپتوم) ، گوش یا دنده بیمار برداشت شده و به نواحی مورد نظر پیوند زده می شود. استفاده از غضروف طبیعی بدن به دلیل سازگاری بالا و کاهش احتمال پس زدگی ، در بیشتر موارد نتایج ماندگار و طبیعی تری به همراه دارد. این تکنیک به ویژه در بینی های آسیب دیده ، بینی های عمل شده قبلی (جراحی ثانویه) یا بینی های دارای پوست ضخیم و ساختار ضعیف کاربرد دارد.
پیوند غضروف دنده به بینی
پیوند غضروف دنده به بینی یکی از روش های مؤثر در جراحی های پیچیده بینی ، به ویژه در موارد بازسازی یا جراحی های ترمیمی (مانند عمل ثانویه یا بینی های آسیب دیده) است. در این تکنیک ، بخشی از غضروف دنده بیمار برداشته و برای تقویت ساختار بینی ، اصلاح دفورمیتی یا افزایش ارتفاع پل بینی استفاده می شود. غضروف دنده به دلیل استحکام بالا و حجم کافی ، گزینه ای ایده آل برای بیمارانی است که غضروف کافی در تیغه بینی یا گوش ندارند. با وجود مزایای زیاد ، این روش نیاز به مهارت بالا و تکنیک دقیق جراح دارد تا از بروز مشکلاتی مانند خم شدن یا جذب غضروف جلوگیری شود.
غضروف مصنوعی بینی
غضروف مصنوعی بینی یا ایمپلنت بینی ، نوعی ماده سازگار با بدن است که در جراحی های زیبایی یا ترمیمی بینی برای ایجاد فرم دلخواه یا بازسازی ساختار بینی به کار می رود. این نوع غضروف معمولاً از جنس سیلیکون ، گورتکس یا مواد زیست سازگار دیگر ساخته می شود و بیشتر در بیمارانی استفاده می شود که با کمبود غضروف طبیعی (مثلاً در اثر جراحی قبلی یا ناهنجاری مادرزادی) مواجه هستند. استفاده از غضروف مصنوعی به دلیل دسترسی آسان و عدم نیاز به برداشت از بدن ، زمان جراحی را کاهش می دهد ، اما در عین حال ممکن است با ریسک هایی مانند پس زدگی یا عفونت همراه باشد. انتخاب بین غضروف طبیعی و مصنوعی باید با مشورت پزشک و بررسی دقیق شرایط بیمار انجام شود.
پیوند غضروف گوش به بینی
پیوند غضروف گوش به بینی یکی از روش های رایج در جراحی های زیبایی و ترمیمی بینی است. این تکنیک بیشتر در مواردی کاربرد دارد که بیمار به غضروف اضافی برای اصلاح یا بازسازی قسمت هایی از بینی نیاز دارد ، اما غضروف کافی در تیغه بینی (سپتوم) وجود ندارد. در این روش ، جراح از غضروف نرم و انعطاف پذیر پشت گوش (بدون آسیب به ظاهر گوش) استفاده می کند و آن را به بینی پیوند می زند. غضروف گوش به ویژه برای اصلاح نوک بینی یا بازسازی پره های بینی مناسب است ، اما استحکام آن کمتر از غضروف دنده یا تیغه بینی است. با این حال ، چون از بدن خود فرد گرفته می شود ، احتمال پس زدگی یا عفونت بسیار کم است.
آیا ممکن است غضروف پیوند زده شده بعد از عمل جا به جا شود؟
در موارد معدودی گزارشاتی در خصوص جا به جایی غضروف بعد از رینوپلاستی به ثبت رسیده است. این اتفاق به منزله موفق نبودن فرآیند جراحی می باشد و در نتیجه نیاز به جراحی ترمیمی را ضروری می سازد. شایان ذکر است که در صورت انتخاب یک جراح متبحر که در زمینه پیوند غضروف به بینی از تجربه کافی برخوردار است ، ریسک بروز خطا به صفر می رسد و بدین ترتیب احتمال وقوع پیامدهای جدی و ناگوار ؛ اعم از جا به جا شدن غضروف پس از پیوند و مواردی از این قبیل نیز به میزان چشمگیری کاهش می یابد.
از این رو اکیدا توصیه می گردد در انتخاب یک جراح مجرب که بتواند با برنامه ریزی دقیق و پیشبرد صحیح روند جراحی ، ار بروز خطرات ناشی از جراحی بکاهد ؛ بسیار دقت کنید و در انتخاب جراح شتاب ننمایید.
روند بهبودی بعد از پیوند غضروف در جراحی بینی
دوران نقاهت پس از عمل پیوند غضروف به بینی ، مانند جراحی معمول بینی ؛ با کبودی و تورم و درد مختصر همراه است. در پروسه پیوند غضروف به بینی نیز توصیه می گردد از دستورالعمل های مراقبتی پس از عمل به درستی تبعیت شود تا روند بهبودی به خوبی پیش رفته و عارضه ای حادث نگردد.
